Art van Triest

Art van Triest

Centraal in mijn werk staat de menselijke neiging om onze fundamentele angst en onzekerheid te bezweren met een ordening, een systeem. Ik beschouw dit als een coping mechanisme: een poging om vat te krijgen op de wereld om ons heen, die voortkomt uit een diepe behoefte aan controle, of de illusie van controle.
Deze neiging om de grilligheid van de werkelijkheid in te kaderen in een systeem zie ik op verschillende niveaus terug. Het is verankerd in ons denken: we delen de wereld om ons heen op in categorie
ën en gebruiken rationele constructies om verschillen te definiëren en verbanden leggen. Dit geeft onze wereld ook in concrete zin vorm: van spreadsheets tot landschapsarchitectuur.

Mijn werk is een beeldend onderzoek, waarmee ik bevraag hoe het alomtegenwoordige grid zich verhoud tot de fysieke realiteit van de wereld om ons heen. Controle als onderliggend thema is te herleiden tot een kritische blik op het maakbaarheidsdenken.
Met mijn werk wil ik een beeldend alternatief verhaal bieden voor het grid. Een tegenwicht tegenoverde vereenvoudiging en het standaardiseren van onze omgeving. Ik zou willen streven naar een meer realistische plaatsbepaling van de mens, waarin we ons op een completere manier tot de werkelijkheid kunnen verhouden.


Art van Triest bevraagt de rechtlijnigheid van ons maakbaarheidsideaal. Alsof we alles kunnen (weten) en in hokjes kunnen plaatsen. De rationele, meetkundig bepaalde structuur van het grid is voor hem de ultieme representant daarvan. (...) het is in vele subtiele en minder subtiele variaties wereldwijd terug te vinden in stadsplannen en in de architectuur. Voor Van Triest is het grid en daarmee het rationele, rechtlijnige denken niet onschuldig.”

Architectuurhistoricus Astrid Aarsen over solotentoonstelling Grids in Kunstenlab, 2020.